Meer dood dan levend, verslaafden die zich melden bij kliniek zijn er steeds slechter aan toe. Wat een verrassing! Alsof een bezoek aan een afkickkliniek een wellness retreat is. Nee, hier kom je niet om te relaxen, maar om je leven te beteren. Of nou ja, eigenlijk om te overleven. Want als je jezelf vrijwillig meldt bij zo’n instelling, ben je al behoorlijk diep gezonken.
Het lijkt wel alsof deze verslaafden denken dat ze op een all-inclusive vakantie zijn beland. Misschien hopen ze stiekem op een gratis massage en roomservice. Nou, ik kan je vertellen dat de enige massage die ze hier krijgen, is van de harde realiteit. En roomservice? Ja, dat bestaat ook: eenzame cel met een bucket om in te pissen.
Maar ja, laten we eerlijk zijn. Deze verslaafden hebben het al zwaar genoeg. Ze zijn al de pineut van hun eigen verslaving, en dan moeten ze ook nog eens door het afkicken heen. Als je het mij vraagt, is het gewoon een kwestie van eigen schuld, dikke bult. Of in hun geval: eigen naald, dikke ader. Hopelijk komen ze er bovenop, anders moeten ze straks nog bijbetalen voor hun eigen begrafenis.
