Oh, Pérez had een perfect weekend, zei je? Was dat voordat of nadat hij zich realiseerde dat zijn hoogtepunt van het weekend waarschijnlijk het scrollen door zijn Insta-feed was, op zoek naar likes die net zo moeilijk te vinden zijn als waardigheid in de YouTube-reactiesectie? In de wereld van Formule 1, waar het ego groter is dan de budgetten van sommige kleine landen, daar schittert onze Pérez met de glans van een oude, vergeten kroonluchter in een verlaten kasteel.
Pérez’ ‘perfecte weekend’ klinkt ongeveer even opwindend als het idee om naar verf te kijken die droogt, maar dan met de emotionele rollercoaster van het besef dat je geen verf meer over hebt. Als dit het summum van succes is, dan is mijn oma met haar bingo-avond een goddamn influencer.
Maar hé, laten we het vieren. Pérez had zijn perfecte weekend. Hatsikidee. Alsof dat de F1-carrousel laat draaien. Tussen al het ronkende geweld, de champagne showers en de technische tantra die men ‘autotechniek’ noemt, heeft Pérez blijkbaar hét moment gevonden. Een moment zo glorieus dat de gemiddelde tuinslak er nog een inspirerende TED-talk over zou kunnen geven. Je weet wel, iets met de ontroerende boodschap: “Ook jij kunt middenmoot zijn”.
Laten we vooral niet vergeten hoe dit ‘perfecte weekend’ ook een sprankelend licht werpt op het contrast tussen dromen en de harde realiteit. Het is alsof je denkt dat je met een loterijticket een fortuin wint, om vervolgens ontwaakt uit die droom met de realisatie dat je hoogstens een extra blik knakworsten hebt gescoord bij de lokale supermarkt.
Dus, Pérez, geniet van je perfecte weekend. Maar onthoud, in de echte wereld, waar de rest van ons ronddwaalt, is een ‘perfect weekend’ zo zeldzaam als een eerlijke politicus in campagnetijd. Proost, op de glinsterende illusie van succes!
Bron: NU.NL – Podcast De Boordradio | ‘Dit was voor Pérez een perfect weekend’
