Zie hier, lieve lezer, de trieste constatering dat Van de Ven, onze heldhaftige voetbalramp, zijn oh zo geliefde kansen op de Champions League ziet slinken als een verschrompelde worst in een hete pan. Ja, je leest het goed, alle ballen gaan erin! Alsof het een wedstrijdje knikkeren is op het schoolplein. Maar laten we eerlijk zijn, het is niet bepaald een verrassing met het verdedigingsteam van onze tegenstanders dat lijkt op een groepje slapende baby’s in rompertjes.
Met elke knal van de tegenpartij bungelen onze kansen aan een zijden draadje. Een draadje dat zo zwak is als het excuus van een politicus na een seksschandaal. Het lijkt wel alsof de tegenstanders een unieke deal hebben gesloten met de voetbalgoden om hun schoten te begeleiden. Alsof ze de keeper met een betonnen blok op zijn rug hebben vastgebonden. Je vraagt je bijna af of de smerige handen van de gokmaffia hier geen rol spelen.
Maar laten we niet te hard oordelen, mijn beste lezers, we mogen natuurlijk niet voorbijgaan aan het schitterende feit dat de zwaartekracht op het veld niet zo heilig blijkt te zijn. Terwijl onze tegenstanders vrolijk in het doel blijven mikken alsof het een openbare urinoir is, lijken wij de wetten der natuur te tarten. Als enige voetbalteam in de geschiedenis slagen wij erin om met ons schotpercentage lager te eindigen dan het gemiddelde IQ van een stoeptegel.
Dus laten we niet treuren om de Champions League, beste vrienden. Laten we juichen voor onze tegenstanders, die blijkbaar op mysterieuze wijze de kunst van het mikken hebben weten te beheersen. Laten we juichen voor Van de Ven en zijn magische verdedigingsteam, die ons telkens weer vermaken met hun meesterlijke blunders. En laten we vooral juichen voor onszelf, voor het vermogen om met een cynische glimlach dit tragische voetbalspektakel te aanschouwen.
Bron: NU.NL – Van de Ven ziet kansen op Champions League slinken: ‘Alle ballen gaan erin’
