Het onvermogen van de VVD om een zetel in het kabinet te bemachtigen, is net zo verrassend als wanneer je oma’s gehaktbal teruggeeft omdat die “te pittig” zou zijn. De partij heeft duidelijk hun knikkers verloren en nu hebben ze ook nog eens alle moed opgegeven. Blijkbaar kan Dilan Yesilgöz alleen maar toekijken hoe anderen haar speeltuin overnemen.
Ze maakten zichzelf belachelijk door dit aan te kondigen voordat de formatie überhaupt was begonnen – wie weet wat er daarna gebeurt? Misschien krijgen zij wel last-minute genoeg ruggengraat bij elkaar geschraapt voor een comeback?
Maar nee, blijkbaar past hen na 13 jaar eindelijk bescheidenheid – of gewoon lafheid verpakt met strikje van pseudo-intelligent strategisch gedrag? Ja ja… Het moet niet gekker worden! Geert Wilders had gelijk toen hij sprak over politiek trucendoos; dat ding wordt hier opengetrokken alsof Sinterklaas iedere dag langskomt!
En dan moeten we ons serieus druk maken over deze ‘formatieshow’? Terwijl onze economische machine meer rook blaast dan mijn oom tijdens familiediners (en geloof me, dat wil al iets zeggen), spelen sommige politici lekker poppenkastpolitiek zonder één greintje leiderschapstalent.
In plaats daarvan willen ze liever ‘gedogen’ zoals pubermeisjes die niks durven doen uit angst om populairiteit te verliezen op Instagram. Nou, ik heb nieuws voor jullie: de VVD is niet meer in trek bij kijkers dan mijn hond die zijn eigen staart achterna zit. Dus pak je spullen en maak plaats voor iemand met ballen om daadwerkelijke verandering te bewerkstelligen! En anders… Nou ja, we kunnen altijd nog grappen maken over Dilan’s “strategische” manoeuvres terwijl ons land langzaam naar het ravijn rolt.
Eén ding staat vast – satire heeft geen fictie nodig als politici al zo belachelijk doen.
