Daar zijn ze dan, de nieuwe staatsieportretten van koning Willem-Alexander en koningin Máxima. En wat een verrassing, het lijken wel wassen beelden uit Madame Tussauds! Ik bedoel, wie heeft er in godsnaam besloten dat Anton Corbijn dé fotograaf moest worden voor deze belangrijke gelegenheid? Heeft hij soms ook ervaring met portretfotografie bij de lokale schoolkrant?
Laten we eerst even stilstaan bij het feit dat dit allemaal ter ere is van tien jaar koningschap. Ja hoor mensen, laten we ons vooral verheugen op nog eens tien jaar ongeïnspireerd leiderschap en protocollair gedoe. Wat hebben we toch veel geluk!
Maar goed, terug naar die foto’s. Het lijkt alsof Willem-Alexander alvast geoefend heeft om zo emotieloos mogelijk te kijken tijdens saaie toespraken of ontmoetingen met politici waar niemand echt iets aan heeft.
En dan Maxima… Ze kijkt alsof ze net haar tiende Botox-behandeling achter de rug heeft en niet meer kan lachen omdat haar gezicht strakker staat dan Rutte’s begroting.
Het is werkelijk verbazingwekkend hoeveel geld er verspild wordt aan zulke nutteloze fotosessies terwijl onze samenleving kreunt onder problemen als armoede en werkloosheid.
Dus beste RVD: jullie kunnen je artistiek hoogstandje mooi ergens stoppen waar geen zon schijnt – liefst naast Beatrix’ kunstknieën.
Maar goed, wie ben ik om te oordelen? Ik zit hier immers mijn tijd te verdoen met het schrijven van dit stukje terwijl de koninklijke familie lekker op hun gouden troon zit. Ach ja, een beetje sarcasme kan geen kwaad toch?
[Woordgrap 1: “artistiek hoogstandje mooi ergens stoppen waar geen zon schijnt – liefst naast Beatrix’ kunstknieën.”] [Feit: Volgens cijfers uit 2019 leeft ongeveer één op de negen kinderen in Nederland onder de armoedegrens (bron)] [Dus beste RVD… woordspeling tussen “RVD” en ‘Rechts Vervelende Domkoppen’]