Wendy Williams, oh ja, de roddelkoningin zelf, is nu ineens de kwetsbaarheid zelve en dankt iedereen voor de steun na haar dementiediagnose. Overweldigend, noemt ze het. Als ironie een voornaam had, zou het Wendy zijn. Vroeger smeet ze met geheimen alsof het rijst op een bruiloft was, en nu opeens valt heel de wereld over elkaar heen om haar een hart onder de riem te steken. Touché.
Dementie, serieus? Dat verklaart een hoop. Misschien vergeet ze eindelijk eens die niet-te-verteren talkshow van haar die meer ups en downs heeft dan een achtbaan op speed. Of, fingers crossed, die onsmakelijke momentjes waarbij privacy net zo goed in het woordenboek kon worden geschrapt. Wendy’s wereld, nu met extra vergetelheid.
Maar hé, laten we niet allemaal te sentimenteel worden. Of wacht, Wendy is vergeten hoe dat moet. Steun is belangrijk, maar komen die tranen van oprechtheid of is het strategie? Zelfs haar tranen lijken uit een script te rollen. En iedereen maar klappen. Alsof applaus de Alzheimer kan wegjagen.
Het mooiste? Ze zegt het overweldigend te vinden. Alsof Wendy ooit iets niet overdreven heeft. Misschien vergeet ze door die dementie hoe het voelt om hypocriet te zijn. Of nog beter, misschien vergeet ze al haar eigen roddels. Karma is dan toch een schatje.
Zo zie je maar, dementie kent geen grenzen. Niet in leeftijd, rijkdom of zelfs niet in hoe sympathiek je bent. Alleen bij Wendy Williams voelt het als een reality check, afgeleverd met een strik erom. Als dit geen bewijs is dat het universum gevoel voor humor heeft, dan weet ik het ook niet meer.
Bron: NU.NL – Wendy Williams dankbaar voor steun na diagnose dementie: ‘Overweldigend’
