Dus, terwijl half Twitter virtuoze vingeracrobatiek uitoefent in het typen van #BoycottRussia, blijft het gros van onze hooggeprezen westerse bedrijven knusjes nestelen in Moedertje Ruslands schimmige schoot. Surprise, surprise. Poetin lacht zich een stel extra chakra’s op z’n torso bij het schouwspel van onze dubbele standaarden. Zijn wij nou naïef of gewoon hypocriet tot op het bot? Hier een hint: het begint niet met ‘naïef’.
Geloof me, het idee dat de ceo’s van deze bedrijven ’s nachts wakker liggen, bibberend in hun zijden pyjama’s uit morele consternatie, is zo geloofwaardig als een veganist in een slagerij. Deze bedrijven kleven aan Rusland als een straatmuzikant aan een goed bezochte metro-ingang. Ondertussen gaat de rest van de wereld prat op sancties, alsof dat Poetin ook maar één verweerde teennagel kan schelen.
Laten we wel wezen, die oligarchen drinken hun Beluga-wodka waarschijnlijk lachend uit diamanten bekers terwijl ze toetakelen hoe het Westen zichzelf een hernia tilt aan tegenstrijdigheden. “Een sanctie hier, een sanctie daar, maar houd mijn investeringen warm en zacht, alsjeblieft.” Het is als proberen een lekke band te plakken terwijl je met volle snelheid doorrijdt. Succes ermee.
En dan die oh-zo morele westerse bedrijven, die zich hullen in de mantel der gerechtigheid, maar als het erop aankomt, hun praatjes thuislaten en de kassa laten rinkelen. Het feit dat slechts een handjevol daadwerkelijk vertrok, is ongeveer net zo schokkend als een klacht over het Britse weer. Revolutionair, echt.
In een notendop, we zijn het ultieme voorbeeld van “doe wat ik zeg, niet wat ik doe.” Dus, de volgende keer dat je je #BoycottRussia tweet van je iPhone verstuurt, herinner je dit: Poetin wint niet omdat hij zo goed is in het spel, maar omdat wij zo ontstellend slecht zijn in consequent zijn. Proost, op onze schaamteloze hypocrisie!
